در تحقیقی که در کشور سوئد انجام شد، به داوطلبان تصاویری از احساسات متعدد را نشان دادند: شادی، خشم، ترس و شگفتی. زمانی که تصویر یک فرد خندان به آنها نشان داده می‌شد، از آنها خواسته می‌شد، اخم کنند. نتیجه این بود که حالات چهره‌ی افراد، مستقیما در پی تقلید همان تصویری بود که می‌دیدند. مقاومت در برابر تقلید نکردن از لبخند، نیازمند تلاش آگاهانه‌ی داوطلبان بود. بنابراین، اگر به کسی لبخند می‌زنید، منتظر لبخند فرد مقابل هم باشید، چون لبخند شما مسری است و نمی‌توان در برابر آن مقاومت کرد. اما اگر فرد مقابل لبخند نزد، بدانید که برای لبخند نزدن به شما، تلاش آگاهانه‌ای کرده است.

اگر به این یافته‌ها یک نگاه کلی بیندازیم، درمی‌یابیم هر بار که به فردی لبخند می‌زنیم، مغز آن فرد او را به خندیدن وسوسه می‌کند. شما با لبخندتان، یک رابطه‌ی هم‌زیستی ایجاد می‌کنید که به شما و فرد مقابل اجازه می‌دهد: مواد شیمیایی وابسته به احساسات خوب را در مغزتان آزاد کنید، مراکز پاداش را در مغزتان فعال کنید، هر دو جذاب‌تر شوید و شانس طول عمر بیشتر و زندگی سالم‌تر را بالا ببرید.

روز من شروع بدی داشت. هر فرد دیگری هم جای من بود، وقتی به کافه می‌رسید، اخم به چهره داشت. ما همیشه نمی‌توانیم اتفاقاتی را که پیش می‌آیند، کنترل کنیم، اما من صددرصد مطمئن هستم که با یک چهره‌ی بشّاش، واقعا می‌توانید تجربه‌ی درونی و بیرونی‌تان را تغییر بدهید. لبخند چیزی است که باید به خودتان هدیه دهید، پس خودتان را با افراد، مکان‌ها و چیزهایی احاطه کنید که شما را شاد می‌کنند. با دوستانی معاشرت کنید که مثبت و خنده‌رو هستند. فیلم‌های خنده‌دار تماشا کنید و یادتان باشد در چشم افراد نگاه کنید و مرواریدهای سفیدتان را به آنها نشان دهید. جهان با لبخند ساده و بی‌ریای شما زیباتر خواهد شد.

برگرفته از: psychologytoday.com